Düsündüm....
Duygularim azgin bir at üzerin de
Ölümüne mahmuzluyor iken,
Yüregimin karanliklarindan bir isik
Parlayiverdi...
Ve bütün benligimi günesin dünyaya isitmasi gibi
Aydinlativerdi...
Ugruna, binlerce can tonlarca kan...
Ruh-toprak, Beden-su, Ceset-hava...
?kilemini tarifler iken
ÜLKÜ atesi idi parlayan
Ülkü, Ülküm, Ülkümüz; KIZIL ELMA
At salarken Tanri Daglarina,
BOZ-KURT sesi yankilaniyordu;
Moskova da, Çin de...
Bir endise sardi bütün benliklerini
Korktular sömürememekten...
Basbugun sesi dalga dalga yayiliyordu,
Mühürlenmis gönüllere,
Yirmi birinci asir Türk asri olacak....
Kulaklari sagirlasti duyamadilar